Eksploatacja OZE nie powoduje emisji szkodliwych dla środowiska substancji - a zwłaszcza gazów cieplarnianych, które są głównym problemem wynikającym ze spalania paliw kopalnych.Wzrost koncentracji gazów cieplarnianych w atmosferze, a przede wszystkim dwutlenku węgla, spowodował niepokojące zmiany klimatyczne. Zaobserwowano, że w ciągu ostatnich stu lat, temperatura na Ziemi podniosła się o około 0,6˚C. Zjawisko to jest potocznie zwane efektem cieplarnianym.Skutki efektu cieplarnianego dla środowiska naturalnego, a w związku z tym dla całej ludzkiej cywilizacji, mogą być dramatyczne.
Przewiduje się, że do roku 2100 średni poziom morza podniesie się o około 9 - 88 cm, co spowoduje zalanie ogromnych obszarów lądu. Może wzrosnąć częstość występowania ekstremalnych zjawisk atmosferycznych takich jak susze, powodzie czy huragany. Strefy klimatyczne mogą ulec przesunięciu, co oznaczałoby nie tylko utratę bezcennych ekosystemów oraz wyginięcie wielu gatunków, ale także utratę wielu gruntów rolnych, co w wielu regionach mogłoby zakończyć się klęską głodową.
Na całym świecie obserwuje się obecnie zmiany w energetyce, które są konsekwencją powyższych rozważań (energetyka jest jednym ze „sprawców” efektu cieplarnianego), a także rosnących cen ropy i gazu. Stawiają one nowe wyzwania przed sektorami energetycznymi różnych państw. W krajach Unii Europejskiej najważniejsze wydają się być zagadnienia dotyczące zapewnienia bezpieczeństwa energetycznego, zastopowania zmian klimatu i tworzenia wewnętrznego rynku energetycznego[1]. Stąd bierze się zainteresowanie OZE, które traktowane są jako środek do osiągnięcia celu: czystego i ekologicznego środowiska naturalnego z nienaruszonymi zasobami.
Celem niniejszej pracy jest przedstawienie koncepcji wspierania OZE na obszarze Unii Europejskiej na skutek wdrażania dedykowanych temu problemowi aktów prawnych i innych regulacji.Niniejsza praca została podzielona na trzy rozdziały.
W Rozdziale 1 Autor omawia podstawy narodzin świadomości ekologicznej na świecie, które przyczyniły się do masowego rozwoju Energetyki Odnawialnej w krajach Unii Europejskiej. W rozdziale tym został opisany kamień milowy w światowej historii rozwoju OZE, jakim był Szczyt Ziemi w Rio de Janeiro w 1992 roku.
W Rozdziale 2 przedstawiono sam przedmiot rozważań, z uwzględnieniem wyjaśnienia zawiłości terminologicznych i definicyjnych oraz krótką systematyką podziału OZE.
W treści Rozdziału 3 Autor opisał dorobek Unii Europejskiej w zakresie wdrożenia w życie postanowień Szczytu Ziemi Rio de Janeiro oraz uzupełniającego go Protokołu z Kioto. Rozdział ten zawiera krótką charakterystykę polityki ekologicznej i energetycznej UE, z której wynika polityka wobec Odnawialnych Źródeł Energii. W rozdziale tym przedstawiono także najważniejsze programy UE, wspierające rozwój OZE oraz opisano akty prawne związane z zagadnieniem.
Rozdział 4 przedstawia sytuację OZE w Polsce, ukazując podstawy prawne ich funkcjonowania, wdrażanie prawa unijnego dotyczącego ich rozwoju oraz przedstawia możliwości sfinansowania inwestycji w OZE z funduszy unijnych. Autor komentuje w nim także aktualną sytuację na rynku OZE w Polsce, podając najważniejsze problemy w rozwoju tego segmentu sektora energetycznego.
Autor serdecznie dziękuje Pani Prof. dr hab. Ewie Małuszyńskiej za pomoc i cenne uwagi wniesione podczas pisania niniejszej pracy.
Pełna treść materiału